Bugün günlerden 23 NİSAN

Keşke çocukların hiç ağlamadığı biyer olsa şu dünya.. Tek üzüldükleri şey düşünce dizlerinin kanaması olsa.. Keşke acımasa kalpleri. Keşke çocuklar üzüldükleri için ağlamasalar. Keşke üzüldükleri tek şey Ayşe'nin bebeğinin onunkinden daha güzel olması olsa.. Keşke hiç geçmese ellerine şu silahlar, oyuncak bile olsa.. Bir de oyuncak olmayan gerçek silahlarla küçücük yaşta tanışanlar var ki kalbim paramparça olur onları gördükçe, okudukça..

Evet daha nice acıyla karşılaşan milyonlara çocuk var etrafımızda.. Evet etrafımızda! Afrika ya da Suriye, ya da komşu fark etmez. Bu dünyada yaşıyorsak hepsi etrafımızda.

Keşke bütün dünya liderleri ATATÜRK kadar ileri görüşlü olsaydı da hepsi O'nun kadar çocuklara, gençlere değer verseydi. Yeni kurulan bir devlet için çok önemli olan böyle bir günü çocuklara ithaf etseydi her ülkenin lideri, şuan daha çok çocuk neşeli olurdu diye düşünüyorum. Dünya bir hayli yaşanası bir yer olurdu HER ÇOCUK İÇİN. 

Bugün 23 Nisan ya keşke neşe dolsa HER İNSAN.

Bügün 23 Nisan ya keşke Mutlu bi yazı yazsaydım. Ama yazamadım işte! Böyle oldu bugün. Seneye güzel bi yazı yazarım belki. Seneye kadar güzel çocukların, mutlu çocukların, gülen çocukların, koşan çocukların, oynayan çocukların, okuyan çocukların, ÇOCUKLUKLARINI doyasıya yaşayan çocukların mantar gibi çoğalması ümidiyle..