Öyle güzeldi ki sesi, dokunuşunu merak ettim.
Elimi sarıp sarmaladı, tuzlu.
Ilıktı deniz, ya da elime öyle geldi,
Çünkü özlemişti..
Radyoda şarkım çıktı. Birisi arayıp benim yerime istek yaptı Gotye'nin 'Somebody that i used know' şarkısını. Ben o şarkıyı istediğimi sadece evrene söylemiştim oysa ki.
Güneş neredeyse batmak üzere ama son bir çabayla sırtımı sıvazlıyor ısıtmak ister gibi.. Deniz nazlı nazlı dalgalanırken, hiç ayrılmak istemiyorum buradan. Hem radyoda da benim şarkım çalıyor işte, daha ne isterim ki.
Önümde adalarla çevrelenmiş, gölmüş gibi yapan deniz, saçlarım rüzgarla uçuş uçuş..
İnsanların, kafasında buradaki kum taneleri kadar düşünceyle geçerken düşürdükleri fikirlerin oluşturduğu ayak izleri duruyor kumsalda.
Ben kumsalda yürüyorum, deniz de benimle yürüyor. Bir an olsun yalnız bırakmıyor beni. ''Ayrılma dibimden.'' diyor. ''Böyle kıyımdan kıyımdan git gideceğin yere.''
Balıkçılar karşıladı beni deniz kenarında ya da deniz kenarına bırakılmış misina sarılı tahta parçaları..
Güneş gözlüğümü çıkardım. Güneş çoktan inişe geçti bulutların arkasından. Çıplak gözle daha güzel denizin rengi de sesi de..
Keşke şuan çırılçıplak kalıp suyun içine bırakıversem kendimi. Eminim o zaman daha yumuşak dokunacak bana sarıp sarmalarken bedenimi. Hem belki kimseye söylemediği sırlardan bahseder bana! Çünkü anlatılacak çok şeyi birikmiştir dimi? Aylardır yalnız başına o koskoca çukurda! Bir kış yalnız nasıl geçer? Yaz gelince dolup taşacak kucağı güzel kızlarla, çoluk çocukla, ama şimdi ihtiyacı var birisiyle konuşmaya.
Baksana, usul usul bağırmak istiyor, hep sana doğru dalgalar. Yüzlerce dalga geldi sen hala duruyorsun! Ama olmuyo böyle kalbini kırıyosun!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder